کد مطلب:77923 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111

حکمت 122











و قال علیه السلام: «من قصر فی العمل ابتلی بالهم و لا حاجه لله فیمن لیس لله فی نفسه و ماله نصیب.» یعنی و گفت علیه السلام كه كسی كه كوتاهی كرد در عبادت كردن، مبتلا كرده می شود به حزن و اندوه در دنیا و آخرت و نیست حاجتی و اعتنایی مر خدا را در كسی كه نباشد از برای خدا در عبادت كردن نفس او و در انفاق كردن مال او حظی و رسدی.